“Ik had nooit gedacht dat de impact zo groot zou zijn, maar het heeft mijn hele leven veranderd.”
“Toen ik 25 was, sukkelde ik al met mijn rug” vertelt Ilse Op de Beeck. “Ik werkte als kindermeisje bij een familie met 4 kinderen. Na onderzoek zag men dat ik een abnormale artrose had van mijn rug voor mijn leeftijd. Infiltraties via de pijnkliniek hielpen slechts tijdelijk. Maar eigenlijk ben ik echt beginnen sukkelen zowat 14 jaar geleden. Ik werkte ondertussen in een winkel als verkoopster en had een staand beroep. Ik had veel pijn aan mijn knie maar de specialist in een ander ziekenhuis wou geen knieprothese zetten omdat ik daar nog te jong voor was. Toen ben ik naar dr. Frank Verheyden gegaan, hij heeft wel een prothese gezet omdat ik anders een jaar later in een rolstoel zou zitten.”
“Ondanks het vlotte verloop van deze ingreep, bleef ik veel pijn hebben overal in mijn lichaam en ben ik bij de pijnkliniek terechtgekomen, waar ik heel goed onthaald ben. Ook in deze pijnkliniek kreeg ik enkele infiltraties, o.a. in nek en rug. Eigenlijk wist ik wel dat ik te zwaar was, al van jongs af aan. Maar vermageren lukte nooit op lange termijn maar ik had daar eigenlijk ook geen probleem mee. Ik was gerante van een winkel voor grote maten, deed zelfs modeshows voor grote maten en ik voelde me goed in mijn vel. Bovendien ben ik een echte Bourgondiër. Eens goed gaan eten, dat is mijn lang leven.”
Toch kreeg ik het zowel fysiek als mentaal erg zwaar. Naast de lichamelijke klachten maakte ik een echtscheiding mee en stierf mijn moeder in die periode aan kanker. Gelukkig had ik veel steun aan de psychologe en bij uitbreiding alle mensen van de pijnkliniek.
Ik bleef sukkelen met mijn lichaam tot anderhalf jaar geleden. Toen ben ik gevallen op straat. De ligamenten van mijn voet waren gescheurd en toen kwam ik bij dr. Geoffroy Vandeputte terecht. Hij zei met vlakaf: “als jij geen 30 kg vermagert, zal dit nooit genezen.” In eerste instantie was ik erg boos, ik had ook nooit gedacht dat mijn gewicht zulke grote rol speelde in de lichamelijke klachten die ik had. Ik had bovendien de diagnose van fybromyalgie gekregen, waardoor ik de pijn en vermoeidheid die ik ervoer niet direct linkte aan mijn gewicht. Ik was ook zo vermoeid dat mijn sociaal leven hierdoor beïnvloed werd. Een hele dag actief zijn, dat kon ik niet meer.
Buitengekomen bij dr. Vandeputte ben ik de kringloopwinkel binnengestapt om een rollator te kopen. Maar toen ik thuis kwam besefte ik dat ik nog veel te jong was om met zulk hulpmiddel te moeten rondlopen. Ik heb instant een afspraak gemaakt bij dr. Kurt Devroe. Op 28 april 2022 heb ik een gastric bypass gehad, 6 weken later stond een nieuwe knieoperatie gepland. In tussentijd was ik al 10 kg vermagerd, wat de revalidatie na de knieoperatie uiteraard bevorderd heeft. De inschatting was dat ik zo’n 30 kg zou vermageren, ondertussen zijn dat er al 40 geworden!
Nog steeds een zoetebek
Ik voel me heel goed nu, ik kan bijna alles eten maar in kleine hoeveelheden. Op restaurant gaan is niet zo simpel maar ik heb er mijn eigen oplossing voor gevonden: ik eet een voor- en nagerecht en slaag het hoofdgerecht gewoon over. Tja, je moet er mee leren leven en het moet gezegd: ik ben nog steeds een zoetebek. Ik heb ook een hondje geadopteerd uit het asiel met de bedoeling dagelijks te bewegen. De vermoeidheid is er nog steeds, maar is wel beter dan vroeger. Ik ben vinniger geworden, of althans in de voormiddag, lacht ze.
Het totale plaatje
De hele vermagering heeft een grote impact gehad op de kwaliteit van mijn leven: hoe ik eruit zie, ik ben minder vermoeid, heb minder spierpijn, mijn te hoge cholesterol is verdwenen, zelfs de te hoge druk op mijn ogen is verdwenen. Kortom, het heeft een invloed gehad op het totale plaatje. Op straat word ik nauwelijks nog herkend door mensen die me vroeger kenden. Of ze herkennen me aan mijn stem, maar niet aan mijn uiterlijk. In mijn gezicht zie ik er wel ouder uit nu, maar dat neem ik er maar bij. Ik had nooit gedacht dat de impact zo groot zou zijn. Ik heb gisteren zelfs een minirok gekocht!
